تهیه مواد غذایی ایرانی و خوراک ایرانی در ژاپن

خرید برخی از مواد لازم جهت تهیه ی غذای ایرانی از فروشگاههای ژاپنی گاهی غیر ممکن است و گاهی هم گران تمام می شود. همچنین برای کسانی که مایل هستند گوشت حلال تهیه کنند آشنایی با فروشگاههایی که مواد غذایی ایرانی و حلال عرضه می کنند ضروری به نظر میرسد. در سایت های زیر شما می توانید با آدرس و تلفن بسیاری از این فروشگاهها در سراسر ژاپن آشنا شوید. علاوه بر آن در انتهای این لیست برخی از فروشگاهها که امکان خرید "آن لاین" از آنها وجود دارد معرفی شده اند: لینک اول یا لینک دوم
اگر این فروشگاهها به منطقه ی شما خیلی نزدیک نیستند و یا اینکه وقت نمی کنید که به آنها سر بزنید احتمال ارسال آن از طریق پست وجود دارد و در ژاپن حتی می توانند با هزینه ی کمی مواد غذایی منجمد را هم ارسال کنند.
گاهی هم بعضی مایلند که به اتفاق خانواده و یا دوستان به رستورانهای ایرانی یا حلالی که در اطرافشان هست سری بزنند. آدرس این رستورانها را می توانید در این سایت به دست بیاورید. بهتر است که قبل از رفتن به این رستوران ها تلفنی جا رزرو کنید.

در ضمن برای آن دسته از دوستان هم که به مناسبت های مختلف می خواهند غذاهای اصیل ایرانی را تهیه و معرفی کنند، می توانند با مراجعه به سایت های زیر با طرز تهیه ی بسیاری از این غذاها آشنا شوند: آشپزباشی ، فرهنگسرا ، نیوایران ، رستوران ایرانی ، و آبادان

باورهای خرافی در ژاپن - قسمت دوم

علاوه بر باور عجیبی که دوست خوبمون در پست قبلی راجع بهش نوشتند، تعدادی از باورهای دیگر خرافی ژاپنی ها رو هم درادامه می تونین بخونین. دونستن این موارد خالی از لطف نیست و باعث می شه که بیشتر طرز تفکر ژاپنی ها رو درک کنیم.

نحسی شماره چهار
عدد چهار به این خاطر که تلفظش به ژاپنی به معنی مرگ (شی) می باشد عدد نحس محسوب می شه. برای همین معمولا در زمان هدیه دادن سعی می کنن مثلا اگر گل هستش تعدادش حتما از 4 کمتر یا بیشتر باشه. حتی بعضی ها اگر چهار فرزند داشته باشند اینو نحس می دونن و معتقدند که ممکنه یکی از بچه ها فوت کنه برای همین معمولا یا تعداد فرزندانشون کمتر از 4 تاست و یا اگه چهار شد حتما به پنج می رسونندش!! خیلی از هتل ها و بخصوص بیمارستان ها هم اتاقی با شماره 4 یا حتی طبقه ای با عنوان طبقه چهار ندارند.

فرو کردن چوب های غذا خوری (اُهاشی) در برنج
معمولا فقط در مراسم ختم اهاشی را در برنجی که به رسم احترام اهدا می کنند فرو می کنند. در غیر این صورت قرار دادن چوبها بصورت عمودی در غذا بخصوص برنج شگون ندارد.

غذا را با اهاشی به اهاشی دیگر دادن
فقط در زمانی که در مراسم جمع آوری استخوان فرد متوفی بعد از سوزاندن که یکی از بخش های مراسم عذا داری است و با اهاشی های مخصوص انجام می شود این کار را می کنند.

خوابیدن به سمت شمال
خوابیدن به سمت شمال باعث خواب ابدی می شود.

دیدن ماشین حمل جسد
اگر ماشین مخصوص حمل جسد ببینند، انگشت شست خود را برای جلوگیری از بدشگونی پنهان می کنند!

ناخن گرفتن در شب
عقیده دارند کسی که در شب ناخن بگیرد، در هنگام فوت والدینش نمی تواند بر بالین آنها باشد.

دراز کشیدن بعد از غذا خوردن
اگر کسی بعد از غذا خوردن فوری دراز بکشد تبدیل به گاو می شود.

سوت زدن در شب
اگر کسی در شب سوت بزند، مار نیشش می زند.

البته ناگفته نمونه که بازار فالگیری و کف بینی هم حسابی در این کشور داغه و در خیلی جاها می شه بساط فالگیری و کف بینی رو دید. هر روز هم یک قسمت کوچک روزنامه و یا برنامه صبحگاهی تلوزیون به پیشگویی شانس و اقبال در اون روز برای خوانندگان یا بینندگان اختصاص داره .این موارد تنها نمونه هایی از باورهای خرافی مردم ژاپن است. به همین خاطر هم در بیشتر معابد، فروشگاه هایی هست که طلسم های جلوگیری از نحسی و بد شگونی و یا به ارمغان آوردن خوش شانسی فروخته می شود. به این طلسم ها به ژاپنی می گن (اُماموری). این طلسم ها دعاهایی هستند که کاهنان معبد بر روی کاغذ نوشته و در بسته های رنگی کوچکی از جنس پارچه قرار می دهند و در آنها کاملا بسته شده و به هیچ وجه نباید باز شود. این طلسم ها هرکدام مخصوص مورد خاصی هستند مثل دعای ثروت، سلامتی، عشق، موفقیت در امتحان، امنیت در هنگام رانندگی و .... همچنین در اکثر معابد صندوق هایی هستند که با پرداخت معمولا 100 ین می توان کاغذی را دریافت کرد که به آن (اُمی کو جی) گفته می شود و در این کاغذ آینده شما در آن سال پیشگویی شده. معمولا بعد از خوندن کاغذ پیشگویی اونو به شاخه درختی که در معبد هست گره می زنند به این منظور که اگه پیشگویی خوب بوده حتما برآورده بشه و اگر هم بد بوده نحسی اون از بین بره. برای همین هم وقتی پا به یک معبد می گذارین می تونین بینید مردم چقدر به گوشه کنار معبد دخیل بسته اند. این مناظر بخصوص در هنگام سال نو که همه ژاپنی ها برای ادای احترام به معابد می روند خیلی دیدنی تر هستند.

اگه شما هم علاقمند به اُمی کوجی هستید اینجا رو کلیک کنین و یکی از صفحات رو انتخاب کنین. بالاخره دنیا دنیای تکنولوژیه و همه چیز در همه جا پیدا می شه حتی معبد سایبر!!!

کاغذ های اُمی کوجی


کاغذ های اُمی کوجی که به شاخه های درخت معبد گره زده شدن


نمونه هایی از اُماموری که در معابد می فروشند

خرافات در ژاپن

ظاهرا جامعه ژاپن هم از شر خرافات در امان نیست! یکی از خرافات رایج در میان ژاپنی ها, نحسی میانسالی است. یعنی افراد در سن 42 سالگی از نظر مردم در وضعیت خطرناک و نحسی بسر می برند و باید تا حد ممکن از مراوده و معامله با آنها پرهیز کرد! تا حدی که برای مثال اگر یک آقا یا خانم ژاپنی تا این سن موفق به ازدواج نشده باشد، بعید است در سن 42 سالگی شانسی برای یافتن همسر مورد نظر بیابد! یا مثلا چنانچه فردی بخواهد سرمایه گذاری یا کار خاصی را شروع کند, سایر افراد در مراوده با او احتیاط می کنند!
جالب این که چنانچه افرادی به این خرافه اعتقادی نداشته و با فرد مزبور مراوده کنند نیز مشمول احتیاط می شوند.
اعتقاد خرافی بر این است که احتمال انواع و اقسام بلاها و بد شانسی و ورشکستگی و حتی مرگ برای خانم و آقای 42 ساله وجود دارد و پس از گذر از این سن, این خطرات و نحسی ها رفع می شود!در واقع بخت افراد در این مقطع سنی دچار تعطیلی موقت می شود و بنابراین فرد نباید بخاطر شکست ها و بد شانسیهایش ناراحتی به خود راه بدهد چون مقصر بخت است نه خودش.

تمثیل های ژاپنی

در زبان ژاپنی نیز همچون سایر زبان ها برای بیان احساس مطلب و گویش زیباتر از ضرب المثل های و تمثیل استفاده می شود که به آن "هیو" می گویند و "گیون گو" به کلماتی می گویند که برای بیان احساس مطلب به کار می رود.
比ゆ　　　"هیو"
擬音語 "گیون گو"　　

چند "هیو" که بطور روزانه بیشترین استفاده را در محاوره دارند

鼻が高い　はながたかい　دماغش بلند است
کاربرد: کسی که به چیزی افتخار می کند

顔が広い　かおがひろいصورتش پهن (باز) است　　　　
کاربرد: کسی که افراد بسیار زیادی را می شناسد

足が棒になる　あしがぼうになる پاهایش مثل چوب شده
کاربرد: کسی که بسیار راه رفته باشد و پاهایش خسته شده باشد

首を長くして待つ　くびをながくしてまつبا گردن دراز منتظر است
کاربرد: کسی که بی صبرانه منتظر رسیدن کسی یا چیزی مثلا نامه ای باشد.

目と鼻の先　めとはなのさきجلوی چشم و دماغش است
کاربرد: وقتی که می خواهند مسافت دو چیزی را که خیلی به هم نزدیکند نشان دهند. مثلا وقتی محل کار بسیار نزدیک محل اقامت باشد، این اصطلاح را بکار می برند

猫の手も借りたい　ねこのてめかりたい دست گربه را هم می خواهد قرض بگیرد
کاربرد: وقتی کسی بسیار مشغول باشد و برای انجام کارهایش احتیاج به کمک داشته باشد

うさぎ小屋　うさぎごや خانه خرگوش
کاربرد: وقتی منزل کسی بسیار کوچک باشد

紅葉　もみじدرخت افرا
کاربرد: دست زیبا

石のパン　いしのぱん نان سنگی
کاربرد: وقتی نان بسیار سفت و سخت باشد به سنگ تشبیه می شود

おおばん خیلی بزرگ، نام سکه های بزرگ طلا در ژاپن قدیم
کاربرد: کسی که دست و دل باز است

ゆうじゅうふだん
کاربرد: کسی که از این شاخه به آن شاخه می پرد و نمی تواند تصمیم بگیرد

気が長い　きがながい
کاربرد: کسی که صبر و حوصله زیادی دارد

気が短い　きがみじかい
کاربرد: کسی که بسیار زود عصبانی می شود
気が小さい　きがちいさい
کاربرد: کسی که با وجود داشتن پول ولی نمی تواند چیز بزرگی بخرد و فقط کارهای کوچک می تواند انجام دهد.

چند "گیون گو" که بطور روزانه بیشترین استفاده را در محاوره دارند
"گیون" یک سری کلماتی است که برای بیان احساس جمله بکار می رود

ざあざあ　za za برای بارش شدید باران بکار می رود
ぱらぱら　para para برای دانه های درشت و با فاصله باران بکار می رود
しんしん　shin shin برای بارش شدید برف بکار می رود
ごちゃごちゃ　gocha gocha برای جایی که بسیار ریخت و پاش و به هم ریخته باشد و یا برای کاغذی که مچاله شده باشد
にこにこ　niko niko برای فرد خوشرویی که همیشه لبخند برلبش دارد
すやすや　suya suya برای بچه ای که به خواب عمیق فرو رفته باشد
ぐうぐう　gou gou برای صدای بلند خروپوف بکار می رود
げらげら　gera gera خندیدن با صدای بسیار بلند
くすくす　kusu kusu خندیدن با صدای ریز-نخودی خندیدن
ぺらぺら　pera pera برای بسیار خوب و فصیح صحبت کردن بکار می رود
ひそひそ　hiso hiso بسیار آرام صحبت کردن که کسی نشنود
こんこん　kon kon برای صدای سرفه ای که بسیار بد باشد
どきどき　doki doki هم برای ترسیدن و هم برای خجالت کشیدن و هم برای خوشحالی بیش از حد بکار می رود


با تشکر از خانم سمن برای تهیه این مطلب

کلاس های آموزش زبان ژاپنی در ژاپن

برای یادگیری زبان ژاپنی، یک سری کلاس های غیر آکادمیک زبان وجود دارد که در شهرداری ها برگزار می شود. این کلاس ها در حد مکالمات روزانه ابتدایی است که معمولا رایگان هستند و یا مبلغ اندکی باید برای شرکت در آنها پرداخت.
یک سری کلاس ها هم در دانشگاه ها برگزار می شود که مخصوص افرادی است که بورسیه مونبوشو هستند و یا صرفا دانشجوی آن دانشگاه یا همسر دانشجوی آن دانشگاه می باشند. این کلاس ها بطور رایگان برگزار می شود ولی صرفا با ورود به این کلاس ها فرد دانشجو تلقی نمی شود. این کلاس ها 2-3 روز در هفته برگزار می شود ولی آکادمیک نیستند به این معنی که صرفا با عنوان شرکت در این کلاس ها نمی توان درخواست ویزای دانشجویی نمود و در پایان دوره هم مدرک خاصی ارائه نمی شود و واحد درسی نیز محسوب نمی شوند.
در ژاپن دو دسته کلاس های آکادمیک ژاپنی وجود دارند:

دسته اول – موسسات آموزش زبان ژاپنی
کسانی که از خارج ژاپن متقاضی ثبت نام در این موسسات باشند باید برای دوره های 1 تا 2ساله ثبت نام کنند. لازم به ذکر است که ویزای صادره برای شرکت در این کلاس ها از اداره مهاجرت ژاپن، ویزایی با محدودیت و یک مرحله قبل از ویزای دانشجویی می باشد. کلاس های این موسسات 5-6 روز در هفته در صبح و یا بعد از ظهر برگزار می شود و هزینه این کلاس ها هم بیشتر از هزینه کلاس های دسته دوم می باشد. امکانات آموزشی این کلاس ها با توجه به هر موسسه متفاوت است. شرکت کنندگان در این کلاس ها شامل افرادی با اهداف مختلف هستند مثلا مسافرت، تجارت، ادامه تحصیل و ..... مدرسین این موسسات معمولا اساتید دانشگاه نمی باشند ولی دارای مدرک و مجوز آموزش زبان ژاپنی می باشند.

دسته دوم – دانشگاه
یک راه دیگر برای فراگیری زبان ژاپنی به صورت آکادمیک، ثبت نام در دانشگاه هایی است که دارای بخش آموزش زبان ژاپنی می باشند که با توجه به سطح آن به ژاپنی به آن "بکا" یا "جونبی" می گویند. برای ورود به این کلاس ها معمولا مثل گرفتن پذیرش برای ورود به دانشگاه می باشد و معمولا امتحان تعیین سطح هم برگزار می شود. این دوره ها معمولا بین 1 تا 2 سال طول می کشد و شهریه آنها براساس تعرفه دانشگاه تعیین شده و هر 6 ماه یکبار باید پرداخت شود. کلاس ها نیز معمولا از ساعت 9 تا 4-5 بعد از ظهر بوده و 5 تا 6 روز در هفته هم برگزار می شوند. افرادی که وارد این دوره می شوند به عنوان دانشجوی رسمی تلقی می شوند و به آنها ویزای دانشجویی تعلق می گیرد. هدف شرکت کنندگان در این کلاس ها معمولا ادامه تحصیل در دانشگاه ها می باشد. این کلاس ها امکانات خوبی برای آموزش دارند. اساتید این کلاس ها هم دارای مدرک معتبر آموزش زبان و استاد دانشگاه نیز می باشند.
نکته قابل توجه در مورد این دسته کلاس ها این است که معمولا بعد از اتمام دوره، دانشجویان در صورتی که بتوانند امتحانات پایان ترم را با موفقیت پشت سر بگذارند و در امتحان مصاحبه هم موفق شوند، می توانند بدون کنکور بطور مستقیم وارد بعضی رشته های دانشگاهی در مقطع لیسانس در همان دانشگاه شوند. رشته هایی مثل پزشکی، هنر و گروه علوم انسانی از این قاعده مستثنا هستند. ولی برای ورود به مقاطع بالاتر و رشته های نامبرده نیاز به قبول شدن در امتحان ورودی کنکور می باشد.
تجربه نشان داده که کلاس های دسته دوم معمولا نتایج بهتری را نشان داده اند.


با تشکر از خانم رزا برای تهیه این مطلب