رقص سنتی آوا = Awa Odori
阿波踊り
مردم توکوشیما در جزیره شیکوکو (بین هون شو و کیوشو) در اواسط تابستان فستیوال رقصی دارند که به نام "آوا اُدُری" معروف است. این رقص، تاریخی بیش از چهارصد سال دارد. با وجود اینکه به ظاهر انجامش خیلی هم ساده است ولی مردم هرساله از چند ماه قبل از شروع فستیوال به تمرین در پارکها می پردازند. برای رقصیدن کافیست که دستها را بالای سر برده و به صورت عقب جلو بردن تکان داده شوند و پاها هم با ریتم آهنگ قدم به قدم جلو بروند! این رقص یک رقص سنتی و معروف ژاپنی است (چیزی شبیه رقص های سنتی و محلی ایران) و در آن به جای حرکات تند، از حرکات ساده، موزون و گروهی استفاده می شود.
از 12 تا 15 آگوست هرسال این فستیوال بزرگ در توکوشیما برگزار می شود و صدها هزار نفر از اقصی نقاط کشور برای دیدن این برنامه به توکوشیما سفر می کنند (طبق گزارشات چیزی حدود 2 میلیون) طوری که تقریبا پیدا کردن اتاق خالی در هر هتلی غیر ممکن است و مردم بعضی اوقات از سال قبل هتلشان را رزرو می کنند! فستیوال رقص آوا یکی از بزرگترین مراسم و جشن های تابستانی ژاپن محسوب می شه و طبق نظر خودشون چیزی برابر با مراسم رقص سامبا برزیل می باشد. انقدر این مراسم برای مردم توکوشیما اهمیت داره که حتی یک ساختمون بزرگ و قشنگ رو هم به این رقص تخصیص دادن (آوا اُدُری کایکان) و در اون علاوه بر فروش هدایای توکوشیما، موزه مخصوص رقص آوا و همینطور نمایش زنده رقص هم در تمام روزهای سال توسط گروه حرفه ای رقص برای بازدید کننده ها برگزار می شه.یکی از انتخاب های خوب برای مسافرت در تابستان توسط ژاپنی ها منطقه زیبای توکوشیما و ناروتو در شمال توکوشیما است.
این رقص از دو بخش اصلی رقص زنانه و رقص مردانه (هرچند که امروزه خانومها هم در گروه رقص مردانه شرکت می کنند) تشکیل شده و شامل هر سن و سالی می شود از کودک و جوان تا میانسال و مسن.. در گروه رقص زنانه، خانومها همه کیمونو هایی معمولا به رنگ صورتی یا قرمز می پوشند و کلاه های حصیری بر سر می گذراند. آقایون هم لباسی شبیه به کیمونوی مردانه ولی کوتاه همراه با شلوارک های سفید می پوشند و نوارهای بافته شده ای را دورسر می پیچند بعضی ها هم فانوسهای مخصوصی در زمان رقصشون در دست می گیرند. این گروه های رقص را موزیسین ها همراهی می کنند و یک آهنگ که ویژه این برنامه هست مدام تکرار می کنند. برای نواختن این آهنگ هم از شامیسن (گیتار سنتی ژاپنی، سازی شبیه به سه تار)، طبل، فلوت و کانه (سازی شبیه به ماهیتابه کوچک که با چوب مخصوصی به آن ضربه می زنند و صدایی شبیه به زنگ می دهد) استفاده می کنند. با کلیک بر روی این لینک می توانید علاوه بر موسیقی، فیلم کوتاهی حدود 6 دقیقه از رقص محلی آوا را ببینید.
گروه های رقصنده هم
یا گروه های حرفه ای هستند،
یا گروه های شرکتها، موسسات و دانشگاه ها که از کارمندان و دانشجویانشان تشکیل شده اند،
یا گروه رقصنده های خارجی مقیم توکوشیما
و یا گروه مردم عادی تماشاگر
معمولا گروه های حرفه ای و گروه های موسسات سعی می کنند هرکدوم یک ابتکاری در رقصشون داشته باشند تا جذابیت بیشتری داشته باشه و به نحوی با هم رقابت و چشم و همچشمی هم دارند.
برای تماشای این فستیوال بلیط مربوطه از چند ماه قبل پیش فروش می شه ولی اگر کسی بلیط هم نداشته باشد امکانش هست کنار خیابان هایی که مخصوص این برنامه آذین بندی شده اند جایی برای ایستادن و تماشا کردن پیدا کند. برنامه جشن از بعد از ظهر تا نیمه های شب ادامه داره و در طول این چهار روز بطور غیر رسمی خیلی از موسسات نیمه تعطیل هستند.
تاریخچه رقص
صحبت های زیادی مبنی بر اینکه این رقص از کجا و چطور آغاز شده است وجود دارد:
اینطور که گفته می شود، زمانی که ساخت قلعه توکوشیما در سال 1587 به اتمام می رسد، مردم جشن می گیرند در این بین گروهی از مردم هم که گویا مست هم بوده اند شروع به رقص می کنند و مسیرشان را به سمت قلعه همراه با رقص و شادی طی می کنند. از آن پس این رقص به نام رقص آوا (اسم قدیمی توکوشیما) و یا رقص دیوانگان !! شهرت می یابد.
نظر دیگری هم هست و آن اینکه رقص آوا رقصی بوده که برای تفریح اشراف و طبقه بالای اجتماع و سامورایی ها توسط رقصندگان کیوتو انجام می شده است.
گروهی نیز معتقدند که رقص آوا به منظور خوش آمد گویی به ارواح گذشتگان است که در ایام اُبُن از جهان دیگر به این دنیا بر می گردند.
توی این صفحه می تونین فیلم ها و عکسهای بیشتری راجع به این فستیوال ببینین.
حرکات رقص مردانه
گروه رقص خانم ها
گروه نوازنده شامیسِن - ساز سنتی ژاپنی شبیه به سه تار
گروه آقایان نوازنده
گروههای مختلف سعی می کنند به نحوی ابتکار جدیدی در رقص یا لباس خود به کار ببرند
سمبل شهر توکوشیما و یکی از محصولات کشاورزی معروف این شهر: لیمو ترش که به ژاپنی سوداچی گفته می شود
گروه رقص کودکان
جمعیت کثیر تماشاچی در یکی از خیابان ها
هر گروه رقص سمبل و آرم مخصوص به خود را دارد
نوشته شده توسط: مریم زرافشار
0 Comments:
Post a Comment
<< Home